Akatyst 20187 grudnia 2018 r. W wigilię Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w Opactwie Przenajświętszej Trójcy w Łomży (klasztor ss. Benedyktynek), ponad sto osób wzięło udział w uroczystym śpiewie Akatystu ku czci Bogurodzicy. Chór pod dyrekcją ks. Kazimierza Ostrowskiego składał się z kleryków Wyższego Seminarium Duchownego, studentów Diecezjalnego Instytutu Muzyki Kościelnej oraz członków i przyjaciół Ruchu Światło-Życie diecezji łomżyńskiej.
Wierni zgromadzeni w piątkowy wieczór w kościele zakonnym sióstr Benedyktynek w Łomży rozpoczęli od Bogurodzicy, trzymając w dłoniach rozdawane przez młodzież świece. Słowo do przybyłych skierował ks. Paweł Nocko. Duchowny nawiązał do dzisiejszego sobotniego święta Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Zaznaczył, że samo wpatrywanie się w oblicze Madonny oraz całowanie ikon nie wystarczy. Musimy robić wszystko, aby żyć jej przykładem. Naśladować pokorę i wytrwałość, dzięki którym Maryja towarzyszyła Jezusowi w chwilach radości i smutku. Duchowny zwrócił również uwagę na posłuszeństwo Matki Bożej. Nie ulega wątpliwości, że miała marzenia, własne plany i sposób na życie. Zrezygnowała dosłownie ze wszystkiego i dokładała starań, aby zapewnić Jezusowi najlepsze wychowanie – podsumował ks. Paweł Nocko.

Na koniec młodzież podziękowała wszystkim zaangażowanym w przygotowania muzyczne i liturgiczne uroczystości. Słowa wdzięczności skierowano do ks. Dawida Kuleszy – moderatora diecezjalnego Ruchu Światło-Życie, ks. Sławomira Bartnickiego – kapelana benedyktynek, ks. Kazimierza Ostrowskiego – dyrektora Diecezjalnego Instytutu Muzyki Kościelnej oraz ks. Pawła Nocko – kaznodziei. Symboliczne kwiaty otrzymała również Matka Janina Podsiad – ksieni Opactwa Sióstr Benedyktynek w Łomży.

Słowo Akatyst oznacza nabożeństwo składające się z pieśni pochwalnych, modlitw ku czci Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny i Świętych, odmawianych na stojąco, z uwagi na greckie znaczenie tego słowa (czyli gr. Akathistos – „hymn śpiewany na stojąco”).
Uważa się, że Akatyst jest najstarszym hymnem Maryjnym, wykonanym 7 sierpnia 626 r. n.e., kiedy dzięki opiece Bogurodzicy Konstantynopol został uratowany przed atakiem pogańskich Awarów. Wówczas gwałtowny huragan rozpędził nieprzyjacielską flotę, rzucając statki na wybrzeże niedaleko sanktuarium Deipara – Matki Bożej w Blachernach, dzielnicy Konstantynopola. Ludność miasta śpiewała wtedy całą noc na stojąco, hymn ku czci Bogurodzicy, dziękując Jej w ten sposób za ratunek. Dodano wtedy do Akatystu dziękczynną dedykację „O Waleczna Hetmanko”.

Największe zasługi w powrocie Akatystu do liturgii ma błogosławiony Jan Paweł II, wskazując to nabożeństwo, wspólne dla obu Kościołów, jako drogę prowadzącą do pełni jedności. Obecnie można go usłyszeć w różnych świątyniach na całym świecie.

Treść hymnu koncentruje się wokół tematu obecności Maryi w Tajemnicy Słowa Wcielonego i jego Kościoła. Zwrotki zaczynają się od kolejnych liter alfabetu greckiego. Na przemian przeplatają się teksty maryjne i chrystologiczne. Każda strofa zaczyna się od zapowiedzi wydarzenia lub tematu, co ma skierować rozmyślanie ku wnętrzu tajemnicy

 

źródło: http://www.diecezja.lomza.pl